Trioden hebben een lage inwendige weerstand, zodat je in theorie uit kunt komen met ook een relatief lage primaire zelfinductie (vergeleken met meerroosterbuizen).
Bij penthoden/tetroden is dat lastiger, die gedragen zich meer als een stroombron.
Als het holografische effect inderdaad afkomstig is van 2H, dan zou je denken dat het niet, of minder, optreedt bij triode-PP (want dan worden de 2e harmonischen immers onderdrukt).
Dat nu is naar mijn (niet heel recente) luisterervaringen, niet waar.
En blijkens Theo's ervaringen óók niet, gezien het succes van de Chaos-versterkers die immers PP zijn.
Kortom: SE-triode is zéker niet zaligmakend en beperkt je in de luidsprekerkeuze.
Ik heb altijd de voorkeur gegeven aan de PP-variant, liefst met trioden maar met UL en zelfs tetrode + tegenkoppeling ging het óók lekker.
Op Maggies, dat dan weer wel. Ik heb al heel lang geen serieuze conus-speakers meer in gebruik.
Maggies hebben veeeeel minder interactie met de versterker - afgezien van het filter dan.
Tannoy's ( we nemen dan maar even de 15 DMT als voorbeeld ) hebben ook weinig interactie met de versterker.
Je hebt er eigenlijk geen vermogen en ook geen dempingsfactor voor nodig.
Maar ook met totaal andere speakers met hoog rendement heb ik erg matige resultaten met SE.
Dat is overigens niet nieuw, zelfs in het mono radiotijdperk was dat al zo.
Daar had je meestal een SE eindtrap met in de wat luxere radio's een paar extra speakers.
De echt luxe radio's beschikten over een PP eindtrap en helemaal los van het vermogen klonken die ook altijd veel beter
met veel meer punch, ook als het maar zachtjes speelde.
En het zal er wel mee te maken hebben waar je bij de weergave op let, maar dat is tegenwoordig nog precies zo en ik
ben het wat dat betreft wel met KT eens.
En het holografisch plaatje is nu net waar het bij mij om draait, dat is nog veel belangrijker dan hoe het klankmatig klinkt.
Dat kun je met erg eenvoudige ingrepen wel naar keuze aanpassen, de afbeelding in de ruimte kun je eenvoudig verpesten.
Een kennis van mij heeft van alles in huis gehad op SE gebied, van 300B naar PX25 en van 845 naar 211 om maar wat
te noemen en met allerlei hoogrendement speakers en nooit zat er de punch en de druk in die ik graag zie ( hoor
)
Als speakers vaak de grote 15 inch JBL of Altec met daarboven een grote platte hoorn die we de eendenbekken noemden.
Op zich al afschuwelijke dingen met hun bundeling en gekwetter, maar ook het holografisch plaatje was er niet echt.
De klank op zich was hij overigens best over tevreden, smaken verschillen en dat mag.
Een andere kennis ( hij is hier forumlid en als hij wil reageert hij misschien wel ) had ook dergelijke eendenbekken en
daarop 300B of 845 / 211. Ook een paar maal grote Tannoy's trouwens als GRF, DMT en Super Red ( heeft hij nu nog )
maar hij kreeg nooit de sound die hij zocht.
Ik heb toen een keertje een PP dwerg mee genomen en aangesloten en het was direct opgelost.
Later is hij met diezelfde versterker een keer afgereisd naar Tannoy Superprestige om daar eens op de Westminsters
uit te proberen.
Hoe dat experiment is afgelopen is elders op dit forum wel te lezen.
En hoewel de eenvoud en de opzet van SE me zeker aanspreken heb ik er nooit de resultaten mee behaald als met PP.
Tegenwoordig komt daar dan nog de ordening m.m.v. Berret / vd Heide bij en is e.e.a. nog beter geworden.
De vraag van Evehal overigens komt voort uit zijn combi met AN 300B SE op 15DMT en ondanks de tomeloze inzet van
velen is hij nog steeds op zoek naar dat holografische plaatje.
We gaan daar zeer binnenkort ook eens een simpele PP aansluiten en om dan een vraag van Amp te beantwoorden :
zonder tegenkoppeling, zonder dempingsfactor van enige betekenis en met ver doorgevoerde symmetrie.
Ben eigenlijk wel benieuwd, ik werk met de zelfde combi en dat gaat heel redelijk.